60-lecie sochaczewskiego 32. Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego

W piątek 19 maja w naszym mieście odbyły się uroczystości z okazji 60. rocznicy sformowania 32. Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego.  W związku z jubileuszem na terenie Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą zorganizowano obchody.

[FOTORELACJA]12525[/FOTORELACJA]

32. Pułk Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w piątek 19 maja świętował jubileusz 60-lecia sformowania stacjonującej w Bielicach jednostki. Pułk rozpoczął swoją działalność w 1963 roku. Uroczystości rozpoczęły się od mszy w intencji żołnierzy i pracowników 32 Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w kościele Matki Bożej Różańcowej parafii pw. św. Wawrzyńca. Następnie złożono kwiaty pod tablicą pamiątkową pułku, znajdującą się w ścianie Muzeum Ziemi Sochaczewskiej i Pola Bitwy nad Bzurą. Dalsza część uroczystości przeniosła się pod namiot na terenie muzeum. Podczas uroczystości głos zabrał między innymi burmistrz Piotr Osiecki

- Cieszymy się, bo to naprawdę bardzo ważne spotkanie, które wywołuje wiele wspomnień. Widziałem te wzruszające momenty podczas oglądania eksponatu już teraz muzealnego, waszego samolotu. Widok z tak bliska na pewno przypomniała wam zarówno i te piękne chwile i może te trudniejsze, ale wszystkie niezapomniane. W tym miejscu, w Sochaczewie, jest taka magia, bo często kilkuletni epizod przeradzał się w trwały związek. Bo wielu z was zostało w naszym mieście, tu założyło rodziny i żyje razem z nami. Życzymy wam wszystkim jeszcze wielu długich szczęśliwych lat i kolejnych pięknych jubileuszy, które będą okazją do pięknych wspomnień. Cieszę się, że są one związane z naszym regionem. Zawsze jesteście tutaj mile widziani. Zawsze pozostaniecie również w naszych wspomnieniach –

- podsumował burmistrz Piotr Osiecki.

W imieniu ministra Macieja Małeckiego gratulacje z okazji jubileuszu złożył dyrektor biura poselskiego Michał Orliński. Starosta Jolanta Gonta zwróciła uwagę, obecność jednostki wojskowej w znaczący sposób przyczyniła się do rozwoju i rozbudowy infrastruktury miasta.

- Bardzo się cieszę, że dziś wspólnie mogliśmy świętować tak piękny jubileusz. 60 lat pułku, to też 60 lat rozwoju naszego miasta. Musimy pamiętać, że pułk, to nie tylko lotnicy i pracownicy cywilni, ale też ich rodziny, które licznie tu przybywały i zostawały potem na stałe. Dzięki temu, że w Sochaczewie pojawili się lotnicy czuliśmy się bezpiecznie, bo nasze niebo było strzeżone. Był to też impuls do rozwoju miasta, a szczególnie dzielnicy Boryszew. I muszę powiedzieć, że też mam swoje wspomnienia związane z lotnikami. Mieszkałam na tzw. osiedlu za stadionem i rzeczywiście można powiedzieć, że był tam istny korytarz przelotowy, a my jako dzieci obserwowaliśmy jak te samoloty latały. I tak humorystycznie przypomina mi się tez mój tata, który czasem narzekał na hałas i na to, że w każde wakacje musi uzupełniać ubytki kitu w oknach, właśnie przez to, podczas lotów samolotów ruszały się szyby w oknach. Niemniej jednak, pojawienie się 32. Pułku Lotnictwa Rozpoznania Taktycznego w Sochaczewie było dla wszystkich wielkim wydarzeniem, które podniosło znacząco rangę naszego miasta –

- wyjaśnia starosta Jolanta Gonta.

Piątkowe spotkanie było doskonałą okazją do uhonorowania przyjaciół jednostki. Z tej okazji przygotowano specjalne statuetki. Złoty medal za wybitne zasługi dla Związku Żołnierzy Wojska Polskiego otrzymał burmistrz Piotr Osiecki, a sekretarz Joanna Niewiadomska-Kocik brązowym medalem. Urząd Miasta Sochaczew również przygotował specjalne upominki dla zasłużonych lotników. Z okazji jubileuszu wydany został specjalny album pamiątkowy i wybita została moneta okolicznościowa. Specjalnie odznaczona została również wieloletnia pracownica Janina Paja, która Pułkiem związana była od samego początku.

- Jestem taka szczęśliwa, że dożyłam tak pięknego jubileuszu. Cieszę się, że mogłam się dziś spotkać z osobami mi bardzo bliskimi. Miałam 20 lat jak przyszłam do jednostki i od razu ją pokochałam. Za mundurem zawsze mi serce mocniej biło. Mąż tez jest zresztą wojskowym z tej jednostki. Mam dobre wspomnienia, choć czasem tez bywało trudno, ale nie zmieniłabym tej pracy na inną. Byłam wszędzie tam gdzie nasi chłopcy –

- podsumowuje Janina Paja.