Na fotografii budynek stacyjny z 1937 roku. Zdjęcie zrobiono w lata 70. XX w. Z uwagi na niepewną przyszłość kolei, początkowo budowle i urządzenia inżynieryjne miały charakter prowizoryczny. Z biegiem lat drewniane obiekty zastępowano murowanymi, czego dobrym przykładem była najważniejsza stacja, czyli Sochaczew Wąskotorowy, gdzie proces zamiany lekkiego budulca na cegłę i żelazobeton przeprowadzono w latach 1928 – 1939. Najważniejszy, zachowany do dziś, trójkondygnacyjny budynek stacyjny Zarządu Kolei z poczekalnią, kasą i pomieszczeniem dyżurnego ruchu wzniesiono w 1937 r. Tuż przed drugą wojną światową, poza wspomnianym budynkiem, na obiekty i urządzenia tej stacji składały się m.in.: dwa perony, murowana hala i skład opału dla parowozów, warsztaty, kuźnia, stolarnia, garaż dla drezyn oraz 17 torów z trójkątem do obracania lokomotyw, a także przeładunkową rampą czołową z bocznicą do stacji normalnotorowej. Na pozostałych 4 stacjach z biegiem lat również powstały obiekty murowane.
Fotografia pochodzi z archiwum Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie.
Tekst źródło : Dzieje Kolei Sochaczewskiej - Łukasz Popowski
0
0
0
0
0
0
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz