Pałac w Giżycach na sprzedaż, mimo zaskakującego podziału w radzie powiatu

Zabytkowy pałac w Giżycach, gdzie dotychczas mieścił się dom dziecka, wraz z otaczającym go parkiem na sprzedaż. Uchwałę rady powiatu poprzedziła gorąca dyskusja radnych. Część z nich podkreślała, że decyzja podejmowana jest zbyt szybko, swoje wątpliwości zgłosili również radni z obecnie „rządzącej koalicji”, co biorąc pod uwagę przebieg dotychczasowych sesji było dość zaskakujące. Wartość obiektu oszacowano na około 3 miliony złotych.  

Uchwała o sprzedaży zabytkowego pałacu w Giżycach, gdzie dotychczas mieścił się, a w zasadzie nadal się mieści, sochaczewski dom dziecka, wywołała większą dyskusję w radzie niż uchwała budżetowa. Już na początku sesji, jaka miała miejsce we wtorek 28 grudnia, głos zabrał radny Jerzy Żelichowski, który zawnioskował o wykreślenie tego punktu z porządku obrad z uwagi na zbyt późne jego wprowadzenie, nie dające radnym możliwości przyjrzeniu się sprawie. Wniosek został jednak odrzucony większością głosów.

Przedstawieniem uchwały, a w zasadzie dwóch powiązanych tematem uchwał, zajął się sekretarz Michał Orzeszek.

- Chodzi o sprzedaż nieruchomości należącej do powiatu sochaczewskiego, a konkretnie o działkę 23/6 leżącą w Giżycach w gminie Iłów. Ma ona powierzchnię 8 tysięcy 460 metrów kwadratowych. Jesteśmy po aktualizacji operatu szacunkowego i nieruchomość ta została wyceniona na 3 miliony 362 tysiące 600 złotych. W związku z tym, że połowa wychowanków mieszczącego się tu domu dziecka została przeprowadzona do nowego budynku znajdującego się w Chodakowie, a niebawem te dzieci, które zostały w Giżycach, również wyprowadzą się do nowego remontowanego domu w tej dzielnicy, nieruchomość ta stanie się zbyteczna i utrzymywanie jej w zasobach powiatu będzie generowało koszty. W związku z tym, że budynek jest objęty nadzorem konserwatora zabytków jesteśmy zobligowani na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami do zastosowania bonifikaty. Ta bonifikata może maksymalnie wynosić 50 procent, my w uchwale proponujemy, aby miała ona wysokość 10 procent, czyli 300 tysięcy złotych.

W tym miejscu wątpliwości zgłosił przewodniczący Komisji Rozwoju Gospodarczego, Rolnictwa i Ochrony Środowiska Filip Kopka.

- Nasza komisja obradowała w dniu wczorajszym i nie wyraziła w ogóle opinii na temat projektu obu uchwał. Postanowiliśmy wcześniej obejrzeć nieruchomość.

Głos zabrała również członkini komisji budżetowej (komisja zaopiniowała uchwały pozytywnie) Agnieszka Ptaszkiewicz:

- Na posiedzeniu komisji budżetowej wnioskowałam o odłożenie w czasie głosowania tych uchwał, gdyż uważam, że radni powinni się zapoznać z przywołanym operatem szacunkowym. Ten operat zgodnie z informacją od pani starosty został przygotowany dwa lata temu, a w ostatnich miesiącach uaktualniony, więc chciałabym poznać ten dokument. Podobnie jak inni radni chciałabym też zobaczyć tę nieruchomość, sprawdzić, w jakim jest stanie, żeby wyrobić sobie zdanie. Dlatego też wnioskuję o przełożenie głosowania nad tą uchwałą do następnej sesji rady powiatu.

Podobnego zdania była radna Wanda Dragan, choć, jak podkreśliła, zna obiekt jak własną kieszeń. Dodała też, że cała nieruchomość jest 10 razy większa niż podał sekretarz, bo wraz z kompleksem parkowym i stawami liczy ponad 8 hektarów.

- To ostatnia zabytkowa perełka, jaką posiadamy. Rozumiem, że trzeba z nią coś zrobić, ale marzyłoby się chyba wszystkim, by była dostępna dla ludzi. […] Też wnioskuję, żeby to odłożyć może na miesiąc, żeby to jeszcze skonsultować z jakimiś osobami, które mogą pomóc, może zainteresują jakieś ministerstwo, żeby się tym zajęło, może tu otworzyć jakąś izbę pamięci, nie wiem, to są moje luźne propozycje. […] Prywatny właściciel będzie robił, co będzie chciał.

Do oponentów uchwały, a przede wszystkim czasu jej procedowania, należał również radny Jerzy Żelichowski.

- Nasuwa się nieodparty wniosek, że pewna wąska grupa decydentów w powiecie traktuje radnych jak grupę osób, które przyklepują wszystkie pomysły, jakie zostają im rzucone w ostatniej chwili, ad hoc do przegłosowania. Jeżeli słyszę, że operat szacunkowy pod sprzedaż tej nieruchomości był robiony już dwa lata temu, to o czym to świadczy? Przecież to jest taka sama procedura, jaką zastosowano przy gospodarstwie szkolnym. […] Tak się nie postępuje z mieniem powiatowym. […] Jeśli państwo zdecydowaliście o sprzedaży tej nieruchomości teraz, to świadczy o waszym kompletnym dyletanctwie. Szaleje inflacja, z każdym dniem pieniądze będą mieć inną wartość. Grunt 8,5 hektara, plus obiekt, w który powiat władował pieniądze przez ostatnie lata, bo przecież zrobiono termomodernizację, wymieniono okna, kotły centralnego ogrzewania, to wszystko jaki miało wobec tego sens?

Obecna na sesji dyrektor domu dziecka Kamila Gołaszewska Kotlarz podkreśliła, że wizyty radnych w giżyckiej placówce z uwagi na obecność w niej dzieci nie są możliwe. Z kolei starosta Jolanta Gonta podkreślała, że taki a nie inny czas procedowania uchwały ma kluczowe znaczenie. Jak mówiła, dzięki temu uda się uruchomić procedurą, która w przypadku obiektów zabytkowych trwa bardzo długo. Jej zdaniem, podjęcie uchwały umożliwi ogłoszenie przetargu na sprzedaż nieruchomości w marcu, a tym samym dopełnienie formalności do końca przyszłego roku. Jolanta Gonta odniosła się też do słów radnego Żelichowskiego dotyczących operatu szacunkowego przedmiotowej nieruchomości.

- Jak zarząd powiatu wychodzi z propozycją do radnych, to ma tę propozycję przemyślaną, przeliczoną, przeanalizowaną i prześledzoną. […] To tak jak każdy z państwa, jeśli myślicie o sprzedaży auta, to chcecie wiedzieć, ile on jest wart. Jeśli chcecie nadal inwestować w ten samochód, też chcecie wiedzieć, ile on jest wart, żeby nie okazało się, że wartość inwestycji przekroczy kilkakrotnie wartość samego auta. I po to był zrobiony ten operat. […] Co do tej nieruchomości, są trzy rozwiązania. Pierwsze, to stoi i niszczeje, traci na wartości, ponoszone są koszty utrzymania. […] Druga to zagospodarowanie na potrzeby mieszkańców, jednak z tym wiążą się koszty generalnego remontu, dostosowania do ewentualnej planowanej funkcji, a potem utrzymania. Do dziś nie padła żadna propozycja uwzględniająca powyższe uwarunkowania. I ostatnie rozwiązanie, można tę nieruchomość sprzedać. Jakie mamy z tego korzyści? Po pierwsze zyskujemy środki na wkład własny na kolejne inwestycje, zamieniamy majątek na majątek potrzebny mieszkańcom. […] Musimy pamiętać o kolejnej transzy Polskiego Ładu, chcielibyśmy złożyć kolejne wnioski, ale potrzebny jest wkład własny.

Jak powiedziała starosta Gonta, nie wiadomo, kto zakupi nieruchomość, powiat zakłada jednak, że istnieje ewentualność powstania tu nowych miejsc pracy, a przede wszystkim, że dzięki transakcji zabytek nie będzie niszczał. Jolanta Gonta złożyła też radnym „pewną propozycję”:

- Jeżeli na dzisiejszej sesji wyrażą państwo zgodę na sprzedaż tej nieruchomości i w ciągu trzech miesięcy wpłynie jakaś sensowna propozycja dotycząca zagospodarowania tej nieruchomości wraz ze wskazaniem finansowania remontu, dostosowania, a potem utrzymania obiektu, to sprzedaż nie nastąpi.

Po dyskusji przystąpiono do głosowania, które, jak się okazało, wisiało na jednym włosku, a właściwie jednym głosie. Zgodę na sprzedaż nieruchomości i udzielenie bonifikaty przy tej sprzedaży udzielono 9 głosami „za” (radni: Chocian, Czubacki, Głuchowski, Gonta, Kierzkowski, Lewandowski, Łopata, Pawłowska, Samson) przy 8 „przeciw” (Ćwikliński, Dobrzyński, Dragan, Gajda, Ptaszkiewicz, Szlaga, Zielski, Żelichowski) i 4 „wstrzymujących się” (Janiak, Kopka, Roskosz, Sowińska).