Sochaczewianin podzielił się dziś z nami poruszającymi zdjęciami naszego miasta. Miasta tkwiącego w samym środku stanu epidemii, kiedy nie ma tygodnia, dnia, by nie pojawiały się nowe obostrzenia dotyczące bycia poza domem, byśmy sami nie zostawiali śladów zmieniającego się, nabrzmiewającego stosunku do nowej rzeczywistości.

Wydaje się, że dosłownie przed chwilą pisaliśmy o wykupowaniu maseczek w aptekach i zerze takowych na twarzach mieszkańców Sochaczewa. Dziś ich widok u osoby z naprzeciwka przestaje nas dziwić. Rękawiczki są jeszcze większą normą. Tak jak puste ulice, skwery czy parki, do których nie mamy wstępu od ostatniego wtorku. Ratusz zadbał o stosowne tabliczki, gdyby ktoś jeszcze wątpił, czy przez park może przejść lub przejechać rowerem. Nie może.

Robert podzielił się dziś z nami swoimi zdjęciami Sochaczewa. Czarno – białe widoki pustych chodników i zamkniętych zielonych przestrzeni budzą nostalgię. Jesteśmy tuż przed wybuchem wiosny i właśnie tam, gdzie moglibyśmy ją poczuć najmocniej, nie mamy wstępu. Autor zdjęć zderzył ów smutek z kontrastem barw porzuconych na trawnikach czy chodnikach rękawiczek, by wystarczająco nas przez ów kontrast poruszyły swoją obecnością, aspiracją do bycia znakiem ostatnich dni (bo naprawdę mniej chodzi o to, ze jak byliśmy, tak jesteśmy śmieciarzami).

Ile jeszcze tych ostatnich dni przed nami? Czy to już sam środek wybuchu pandemii? Czy zaczniemy po tym wybuchu sprzątać, zanim naprawdę wybuchnie wiosna?

foto Robert Zbeer/FB