Od początku 2019 roku mamy możliwość odpisania od dochodu wydatków na przedsięwzięcia w zakresie termomodernizacji budynku mieszkalnego. Resort Ministerstwa Finansów wydał niedawno obszerne wyjaśnienia dotyczące nowych przywilejów podatkowych w ramach tzw. ulgi termomodernizacyjnej.
1 stycznia 2019 roku zaczęła obowiązywać ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2246), która daje możliwość odliczenia od podatku określonych kategorii wydatków na inwestycje związane z podniesieniem termoizolacyjności budynku. Dokumentem uzupełniającym jest tutaj stosowne rozporządzenie ministra inwestycji i rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w którym zamieszczono wykaz materiałów budowlanych, urządzeń i usług kwalifikujących się do odliczenia podatkowego.
Ulga termomodernizacyjna obejmuje właścicieli lub współwłaścicieli mieszkalnych budynków jednorodzinnych, którzy odprowadzają podatek dochodowy według skali podatkowej albo jednolitej 19% stawki podatku liniowego, bądź też opłacają ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Ważne, aby osoby zainteresowane posiadały tytuł prawny do nieruchomości, poświadczający ich prawo własności. Ponadto jest warunkiem koniecznym, aby prace termomodernizacyjne zostały przeprowadzone w okresie trzech kolejnych lat, licząc od końca roku, w którym poniesione zostały pierwsze koszty. W wyjaśnieniach sprecyzowano również, co oznacza pojęcie budynku mieszkalnego jednorodzinnego. To budynek wolnostojący lub będący w zabudowie bliźniaczej, szeregowej albo grupowej, w dniu odliczenia spełniający funkcję mieszkalną i stanowiący architektonicznie odrębną całość. Dozwolone jest wydzielenie co najwyżej dwóch lokali mieszkalnych, bądź jednego mieszkalnego i jednego użytkowego o powierzchni nie większej niż 30% całkowitej powierzchni budynku.
Szczegółowa lista przedsięwzięć związanych z termomodernizacją, objętych zwolnieniem podatkowym jest wymieniona we wspomnianym wyżej rozporządzeniu. Można je zszeregować w następujące kategorie:
Aby uzyskać ulgę termomodernizacyjną do zeznania podatkowego należy dołączyć faktury dokumentujące poniesione wydatki. Mogą je wystawiać jedynie płatnicy podatku VAT.
Maksymalna wysokość odliczenia od dochodu nie może przekroczyć kwoty 53 000 zł. Limit ten dotyczy jednego podatnika i nie jest zależny ani od ilości przeprowadzonych inwestycji, ani od liczby nieruchomości, które podatnik posiada. W przypadku, gdy z ulgi będzie chciało skorzystać dwóch współwłaścicieli budynku, każdy z nich może odpisać od dochodu całość poniesionych wydatków.
Z ulgi na termomodernizację mogą skorzystać tylko właściciele istniejących budynków, nie obejmuje ona domów, które są w trakcie budowy.
Do zwolnienia podatkowego uprawnione są również te osoby, które rozpoczęły prace termomodernizacyjne przed wprowadzeniem ulgi, jednak mogą oni odliczać tylko wydatki poniesione po 1 stycznia 2019 roku.
Gdyby kwota odliczenia nie znalazła pokrycia w naszym dochodzie za dany rok, możemy ją odliczać w kolejnych zeznaniach podatkowych, jednak nie dłużej niż przez 6 lat, począwszy od końca roku, w którym poniesiemy pierwszy wydatek.
Inna ważna informacja jest taka, że podatnik nie musi zlecać wykonania audytu energetycznego ani przed, ani po termomodernizacji budynku.
Z ulgi na termomodernizację mogą także skorzystać beneficjenci programu „Czyste powietrze” i programu „Mój Prąd”. Od początku 2019 roku dotacji programowych nie traktuje się bowiem jako dochodu, od którego powinien być odprowadzony podatek.
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz